“We do not know our own souls, let alone the souls of others. Human beings do not go hand in hand the whole stretch of the way. There is a virgin forest in each; a snowfield where even the print of birds' feet is unknown. Here we go alone, and like it better so. Always to have sympathy, always to be accompanied, always to be understood would be intolerable.” 
― Virginia Woolf, On Being Ill


Başkalarını bırakın kendi ruhumuzu bile tanımıyoruz. İnsanoğlu bu yolu hep birileri ile el ele yürümez.  Hepimizin içinde balta girmemiş bir orman, ve kuşların ayak izlerinin bile görülmediği karlı yerler var. Yapayalnız ilerliyoruz ve böylesi daha iyi. Her zaman hislerimizin paylaşılması, her zaman bir yoldaş bulmak, her zaman anlaşılmak katlanılmaz olurdu.