masal -1-

23 Kasım 2007 Cuma (kayıplara karışmış ilk blog denememdeki ilk yazıcıktır)

tenimden daha soğuk değildi gece
ama ben yine de üşüyordum
ellerimle kendimi sarmak istiyordum
henuz bileklerimi kestiğimi
ellerimi sende yitirdiğimi bilmiyordum

herkes beyaz bir tavşandan bahsediyordu sessizce
bense bir mantar gibi köksüz duruyordum
saçlarından darağaçları örüyordum
ama bir türlü asmak bilmiyordum kendimi
sonra çözüp bir daha örüyordum
kime yolu sorsam alice'i gösteriyordu
ama ben alis diye birini tanımıyor kayboluyordum
geride ekmek kırıntısı bile bırakamadan
sonra ne kadar korkunç masallar okuduğumuzu düşünüyordum
prensle prensesin ormanda sevişip sevişmediğini de
sonra saçlarından salıncaklar örüyordum

sonra yüzün oluyordu orman
ben sallanıkça sallanıyordum
zehirli elmayı kusuyordum sonra
kesik bileklerimle dudaklarına dokunuyordum
sen bir cadıyla gidiyordun
bense camdan bir tabutta kalıyordum
etrafımda yedi çift göz
hiçbir şey hissetmiyordum sonra
kalbim avcının ellerinde.