şimdi
tüm kalkanlarını duvara yasla
ve
adını bilmediğin gölgeye doğru yürü
şimdi
bırak adını bildiğin herşeyi
ve
dilsizliği kuşan
şimdi
sayabilmeyi unut
ve
"teklik"le çokluk seni sarsın
şimdi
kulaklarını yavaşça kenara koy
ve
adının seslenildiğini duy
şimdi
göz kapaklarınla parmak uçlarına dokun
kapat gözlerini
ve
ayakların bulsun yolunu
şimdi
tüm anahtarlarını,şifrelerini
sessizce olmayan masaya bırak
ve
ellerinle var olmayan sisi yar
şimdi
usul usul salın
ve
içinin şarkısına ver bedenini
şimdi
rahatça, pelte gibi uzan
ve
uçsun ruhun
uyu.
Çarşamba, Haziran 04, 2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
bu şiiri sevdim.
:)
Yorum Gönder